Szpital Powiatowy w Lesku został utworzony na podstawie Uchwały Nr LI/247/55 z dnia 1.XII.1955 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Lesku. Wydział Zdrowia P.P.R.N w Lesku został zobowiązany do uruchomienia Izby Chorych w Lesku. W roku 2007 Szpital Powiatowy w Lesku obchodził 50 –lecie powstania Szpitala. Z tej okazji została wydana książka „50 lat Szpitala Powiatowego w Lesku 1956-2006”
Szpital Powiatowy w Lesku składa się z dwóch budynków (starego i nowego skrzydła) połączonych przewiązką o dwóch kondygnacjach, podpartych na 4-ch słupach żelbetowych.
Najstarsza, środkowa część budynku starego skrzydła istnieje sprzed II wojny światowej. Mieściła się w niej plebania greckokatolicka, która przez władze PRL-u została przekazana dla Izby Chorych (prowizorium szpitala). W latach 60-ch rozpoczęto rozbudowę obiektu poprzez nadbudowę I piętra i dobudowę lewego skrzydła od strony północnej. Następnie, na początku lat 70-tych ubiegłego stulecia kontynuowano rozbudowę o kolejne piętro i dobudowę następnego, prawego skrzydła. Ówczesny szpital posiadał cztery podstawowe oddziały tj. wewnętrzny, chirurgiczny z blokiem operacyjnym, ginekologiczno-położniczy i dziecięcy, o ogólnej ilości 80 łóżek. Na początku lat 80-ch przystąpiono do kolejnej rozbudowy szpitala. W miejscu, gdzie znajdowały się zabudowania gospodarcze z tuczarnią włącznie przystąpiono do budowy pawilonu szpitalnego. Wg. pierwotnej koncepcji miał być budowany pawilon na 100 łóżek dla przewlekle chorych. W trakcie budowy zmieniono projekt techniczny na pawilon ginekologiczno-położniczy na 90 łóżek. Budowa trwała do roku 1988, w którym ostatecznie została ukończona i przekazana do użytku. Oddano więc 3-piętrowy pawilon szpitalny o nazwie „Pawilon ginekologiczno-położniczy na 90 łóżek” w którym umiejscowiono oddział ginekologiczno-położniczy na 47 łóżek i 10 miejsc noworodkowych (III i II piętro), oddział dziecięcy na 30 łóżek na I piętrze oraz kuchnię wraz z zapleczem magazynowym na parterze. Ponadto w części parterowej usytuowano kotłownię węglową dostarczającą energię cieplną i ciepłą wodę do wspomnianego pawilonu.
W przewiązce na I piętrze znalazła siedzibę Izba Przyjęć, Pracownia USG, biuro Ruchu Chorych i kaplica szpitalna. Na II piętrze przewiązki umiejscowiono pracownię endoskopową i pokój ordynatora oddziału chirurgicznego oraz szatnie dla personelu chirurgicznego, bloku operacyjnego i oddziału ginekologicznego. Bezpośrednio po przejęciu tej inwestycji rozpoczęto budowę obiektów towarzyszących tj. stacji TRAFO z warsztatami i tlenowni. Po ostatecznym rozliczeniu inwestycji przystąpiono do kolejnej budowy obiektu z przeznaczeniem na magazyn. Doprowadzono ten obiekt do stanu surowego, zamkniętego z uwagi na brak środków finansowych. W takim stanie przetrwał 3 lata. W roku 1995 Dyrekcja ZOZ-u poczyniła starania w uzyskaniu specjalnej dotacji na remont starej części szpitala
z wymianą stropodachu na dach dwuspadowy. Pieniądze na ten cel w wysokości 6 mln zł uzyskano od Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej. Dzięki tym środkom wymieniono stolarkę okienną i drzwiową w starym pawilonie, wszystkie instalacje wewnętrzne (c.o. elektryczną, tlenową, wentylacyjną). Przeprowadzono kapitalny remont oddziału wewnętrznego , wymieniono posadzki we wszystkich pomieszczeniach, przystosowano łazienki dla pacjentów obłożnie chorych, wydzielono pokoje socjalne, szatnie i brudowniki. Urządzono salę nadzoru kardiologicznego.
Ponadto przeprowadzono kapitalny remont pracowni diagnostyki laboratoryjnej i obrazowej. Ukończono prace budowlane w magazynie dostaw, w którym usytuowano punkt krwiodawstwa z serologią, 3 mieszkania służbowe oraz magazyn.
W budynku warsztatowo-magazynowym przy stacji TRAFO urządzono aptekę szpitalną. Wraz z tworzeniem Rejestru Usług Medycznych uzyskano kolejną dotację
z pieniędzy publicznych na adaptację pomieszczeń na tzw. RUM. W pomieszczeniach magazynu sprzętu medycznego, po pracach adaptacyjnych urządzono aptekę szpitalną, a przy stacji TRAFO usytuowano biura RUM. W wyniku reorganizacji jednostek służby zdrowia Rejestry Usług Medycznych zostały zlikwidowane. Pomieszczenia te pozostają w dalszym ciągu do zagospodarowania i wg. koncepcji opracowanej przez firmę projektową w Jaśle pomieszczenia te są przeznaczone na oddział psychosomatyczny.
W roku 2001 SP ZOZ otrzymał dotację z NFOŚiGW na zadanie inwestycyjne pn.”Modernizacja gospodarki cieplnej Szpitala w Lesku przy ul.Kochanowskiego 2” , w roku 2003 uzyskano na tę samą inwestycję dotację z Fundacji EKOFUNDUSZ oraz z WFOŚiGW. W ramach tego zadania wykonano:
- kotłownię olejowo-gazową,
- instalację gazową,
- sieć centralnego ogrzewania i ciepłej wody,
- instalację oleju opałowego,
- kolektory słoneczne do podgrzewania wody.
przeprowadzono termomodernizację dwóch pawilonów szpitalnych oraz budynku - warsztatowo-magazynowego po byłym RUM-ie, w którym zmieniono dach ze stropodachu na dwuspadowy.
Czynnik grzewczy do celów centralnego ogrzewania ,ciepłej wody i technologicznych zabezpieczały dwie kotłownie węglowe. W wyniki realizacji zadania inwestycyjnego czynnik grzewczy zabezpiecza jedna kotłownia wyposażona w trzy kotły typu Vitoplex 300 o łącznej mocy 1035 kW. W celu ograniczenia wielkości emisji zanieczyszczeń wprowadzanych do powietrza oraz obniżenia kosztów eksploatacyjnych zamontowano 40 szt. kolektorów słonecznych do podgrzewania wody.
Zaprojektowane rozwiązania technologiczne inwestycji zmusiły do likwidacji kuchni i zawarcia umowy cateringowej na żywienie pacjentów.
We wrześniu 2005r. SP ZOZ w Lesku otrzymał Dyplom Finalisty i nagrodę Ministra Zdrowia w IX edycji ogólnopolskiego konkursu „Modernizacja Roku 2004” w kategorii zdrowie i opieka społeczna za modernizację gospodarki cieplnej obiektów szpitala w Lesku
W pomieszczeniach po zlikwidowanej kuchni, kotłowni węglowej i zaplecza magazynowego po remoncie funkcjonują Szpitalny Oddział Ratunkowy , Oddział Anastezjologii i Intensywnej Terapii oraz Poradnia Urazowo-Ortopedyczna.
Jest to związane z uczestnictwem jednostki w Programie Ministerstwa Zdrowia pn. Zintegrowane Ratownictwo Medyczne.
Szpital nasz posiada spore możliwości diagnostyczne i lecznicze, odpowiednio przeszkolony personel, niezbędny sprzęt. Jesteśmy jedynym szpitalem na terenie powiatu leskiego.
Aktualnie Szpital dysponuje 155 łóżkami na 7-ciu oddziałach:
- wewnętrzny z salą intensywnego nadzoru kardiologicznego,
- chirurgiczny prowadzący działalność urazowo-ortopedyczną,
- dziecięcy z częścią obserwacyjno-zakaźną i pododdziałem alergologii dziecięcej,
- ginekologiczno - położniczy z pododdziałem noworodkowym
- rehabilitacyjny utworzony w styczniu 2004 r.
- szpitalny oddział ratunkowy,
- oddział anastezjologii i intensywnej terapii,
Na każdym oddziale stacjonarny dyżur pełni specjalista z danej dziedziny, w gotowości zabiegowej pozostają w trybie ciągłym lekarze: chirurdzy, ginekolodzy.
Całodobowo pełnią dyżury lekarskie anestezjolodzy. W szpitalu znajdują się dwie sale operacyjne oraz stanowisko wybudzenia wyposażone w respirator i sprzęt monitorujący parametry życiowe.
Leski szpital dysponuje dużą bazą diagnostyczną:
- całodobowe pełnoprofilowe laboratorium analityczne,
- całodobowa pracownia RTG i TK,
- pracownia USG,
- pracownia Echokardiografii,
- pracownia endoskopii,
- pracownia holterowska i prób wysiłkowych,
- pracownia badań czynnościowych układu oddechowego,
- pracownia rehabilitacyjna świadcząca usługi kinezyterapeutyczne, światłolecznicze, laseroterapię, krioterapię i fizykoterapię,
Początki działalności lecznictwa otwartego w Lesku sięgają roku 1944, już wtedy funkcjonowała w Lesku Przychodnia Przeciwgruźlicza. Aktualnie w skład Specjalistycznej Przychodni Rejonowa w Lesku wchodzi 14 poradni zlokalizowanych w budynkach przy ul.Kazimierza Wielkiego 4 i Kochanowskiego 2.
SP ZOZ działa na obszarze zapobiegawczo-leczniczym obejmującym Miasto i Gminę Lesko oraz miejscowości 4-ch bieszczadzkich gmin: Olszanica, Solina, Baligród, Cisna. Celem działania Zespołu jest udzielanie świadczeń zdrowotnych służących zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia ludności zamieszkującej teren bieszczadzki oraz przebywającej na jego terenie.
Teren działania jest pod względem walorów krajoznawczych terenem niezwykle atrakcyjnym. Krajobraz doliny Sanu i Słonych Gór jest regionem przyciągającym każdego roku turystów krajowych i zagranicznych. Pomimo występujących trudności komunikacyjnych (zły stan dróg) obserwuje się rozwój turystyki specjalistycznej związanej z uprawianiem sportów ekstremalnych takich jak: paralotniarstwo, szybownictwo, górskie kolarstwo zjazdowe, a także wędrowna turystyka konna. Te atrakcyjne produkty turystyczne powodują masowy napływ turystów. W miesiącach wydłużającego się sezonu wiosenno-letniego oraz coraz popularniejszego w Bieszczadach sezonu zimowego na terenie działania SP ZOZ w Lesku przebywa dziennie około 40 000 osób. Miejscowościami o największym natężeniu ruchu turystycznego są Solina i Uzdrowisko Polańczyk- ze względu na nadwodne położenie i rolę baz żeglarskich (Zalew Soliński), a także organizację ponadregionalnych imprez masowych jak Cisna i Wetlina (65 km od Leska) – miejscowości górskie będące węzłami szlaków turystycznych.
Ostatnio po uruchomieniu przejścia granicznego w Krościenku na granicy z Ukrainą zanotowano masowy napływ turystów ze Wschodu, dziennie około 2400 osób.
Wszyscy przebywający na naszym terenie to potencjalni nasi pacjenci.
